Το Φως Τ' Αναζητάς, Δε Στο Χαρίζουνε Σ' Αυτή Την Κοινωνία, Γίνε Ο Εχθρός Τους Κι Όχι Η Δική Τους Λεία.

 

UPGRADE...

«Καὶ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς ἦσαν ἅπαντες ὁμοθυμαδὸν ἐπὶ τὸ αὐτό. Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας, καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι·

καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός, ἐκάθισέ τε 

ἐφ᾿ ἕνα ἕκαστον αὐτῶν, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, 

καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου 

αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι» (Πράξ. 2, 1-4).

Εμπαθής

Ξημερώνει πάνω στα βουνά, καλημέρα κόσμε και καλά μυαλά!

Όταν ξυπνήσεις, θα είναι αργά...Είπα θα φύγω, και είμαι κοντά.

Πριν το βήμα το μεγάλο, θα πιάσω μια πλαγιά με την κυρά και θα 

τα στείλω όλα στο διάολο.

Να πάν' να γαμηθούνε! Διαλύσανε ζωές και σπιτικά και κατουράω ό,τι κι αν μου υποσχεθούνε!

Είπαμε: "Μπορούμε και αλλιώς", δε ντρέπομαι αν λάχει να τη βγάλω σαν βοσκός, κι είμαι πάντα σοβαρός.

Σ' όσα λέω και πράττω, καλλίτερα με δυο φράγκα λιγότερα και λίγο μακρύτερα από τον πάτο.

Με καλή ψυχολογία, παρά με δύο φράγκα παραπάνω μες στην πόλη και στα ψυχιατρεία.

Μες στη φύση είν' η ουσία και γι' αυτό απομακρύναν τον κοσμάκη, να μη βρίσκει ηρεμία...

Χρόνος όπου σκέφτεσαι είναι χρόνος που δικαιολογούνται τα κλειστά βιβλία, ειδάλλως μαλακία!

Το φως τ' αναζητάς, δε στο χαρίζουνε σ' αυτή την κοινωνία, γίνε ο εχθρός τους κι όχι η δική τους λεία.

Εμπαθής

Ξημερώνει πάνω στα βουνά, καλημέρα κόσμε και καλά μυαλά!

Όταν ξυπνήσεις, θα είναι αργά...Είπα θα φύγω, και είμαι κοντά.

Πριν το βήμα το μεγάλο, θα πιάσω μια πλαγιά με την κυρά και θα τα στείλω όλα στο διάολο.

Να πάν' να γαμηθούνε! Διαλύσανε ζωές και σπιτικά και κατουράω ό,τι κι αν μου υποσχεθούνε!

Είπαμε: "Μπορούμε και αλλιώς", δε ντρέπομαι αν λάχει να τη βγάλω σαν βοσκός, κι είμαι πάντα σοβαρός.

Σ' όσα λέω και πράττω, καλλίτερα με δυο φράγκα λιγότερα και λίγο μακρύτερα από τον πάτο.

Το φως τ' αναζητάς, δε στο χαρίζουνε σ' αυτή την κοινωνία, γίνε ο 

εχθρός τους κι όχι η δική τους λεία.

ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ...

ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ...

Φευγάστε μάγκες μακρυά,

σε θάλασσες και βουνά.

Στην πόλη η ζωή μέσα δε χωρά,

ν' ανοίξει μρε τα φτερά!

Ο αναστημένος Χριστός, στο διάστημα της τεσσαρακονθήμερης παραμονής του στον κόσμο, παρήγγειλε στους μαθητές Του να μη φύγουν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν την υπόσχεση που τους είχε ήδη δώσει, ότι, όπως ο Ιωάννης βάπτισε με νερό, αυτοί θα βαπτισθούν με Πνεύμα Άγιο (Πράξεις 1,4-5).

 

Κι όταν έφθασε η ημέρα της πεντηκοστής, ήσαν όλοι μαζί στο ίδιο μέρος.

 Κι έξαφνα ήλθε από τον ουρανό βοή, σαν να φυσά δυνατός άνεμος, και γέμισε όλο το σπίτι όπου ήσαν συγκεντρωμένοι. 

Και παρουσιάσθηκαν γλώσσες σαν φλόγες πυρός να διαμοιράζονται σ’ αυτούς, και να κάθεται μία στον καθένα, και γέμισαν όλοι από Πνεύμα άγιο, και άρχισαν να μιλούν άλλες γλώσσες, καθώς το Πνεύμα τους έδινε δύναμη λόγου.

 Εξαιτίας της βοής αυτής μαζεύτηκε πλήθος, και ήσαν όλοι κατάπληκτοι, διότι ο καθένας τους άκουγε τους μαθητές να μιλούν τη δική τους μητρική γλώσσα, Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες͵ Ρωμαίοι, Κρήτες και Άραβες, και απορούσαν τί άραγε να σημαίνει αυτό. (Πλήρη διήγηση βλ. Πράξεις 2,1-41)