Κάθε Φορά που Ανοίγεις Δρόμο στη Ζωή
Μην Περιμένεις να σε Βρει το Μεσονύχτι
'Εχε τα Μάτια σου Ανοιχτά Βράδυ Πρωί
Γιατί Μπροστά σου Πάντα Απλώνεται ένα Δίχτυ
Αν Κάποτε στα Βρόχια του Πιαστείς
Κανείς δε θα Μπορέσει να σε Βγάλει
Μονάχος Βρες την Άκρη της Κλωστής
Κι αν Είσαι Τυχερός Ξεκινά Πάλι
Αυτό το Δίχτυ έχει Ονόματα Βαριά
Που είναι Γραμμένα Σ’ Επτασφράγιστο Κιτάπι
Αλλοι το λεν του κάτω Κόσμου Πονηριά
Κι Άλλοι το λεν της Πρώτης Άνοιξης Αγάπη
Μονάχος Βρες την Άκρη της Κλωστής
Κι αν Είσαι Τυχερός Ξεκινά Πάλι
Ν.ΓΚΑΤΣΟΣ.
4 σχόλια:
Πατέρα, σε ευχαριστώ γιατί με άκουσες. Εγώ βέβαια ήξερα ότι πάντα με ακούς, αλλά για το πλήθος που έχει σταθεί γύρω το είπα, για να πιστέψουν ότι εσύ με απέστειλες.
zkcome!
Καὶ Πάντα ὅσα ἐὰν Αἰτήσητε ἐν τῇ Προσευχῇ Πιστεύοντες, Λήψεσθε...
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΦΟΥΤΖΙ ΜΑΣ!!!
Καποτε ερχεται ο καιρος ... που ολα μοιαζουν λιγα...
Καποτε φτανεις σε ενα επιπεδο που τιποτα γηινο δεν επαρκει...
Ισως αυτο φανταζει καπως....
Μα μπορει να το αντιληφθει μονο καποιος σημαδεμενος, καποιος κουρασμενος, καποιος ταπεινωμενος...
Και ειναι δωρο που κατακτιεται δυσκολα, μεσα απο κακοτραχαλα μονοπατια και δρομους ανηφορικους...
Οταν ολοι απομακρυνονται, οταν ολοι σε προδιδουν βρισκεις το Θεο.
Οταν τελιωσει ο θυμος, μενει η αγαπη....
Τοτε ακομα και την κοιλαδα του θανατου κι αν διαβεις, πισω σου θα ανθισουν λουλουδια...
Τοτε βλεπεις το δρομο σου.. το δρομο για την δικη σου πατριδα.. τους δικους σου ανθρωπους.
Και φυσικα καταλαβαινεις γιατι βρεθηκες στο λαθος σημειο με τους λαθος ανθρωπους τοσες φορες...
Σε χρειαζοντουσαν κι αυτοι οσο τους χρειαζοσουν κι εσυ για να ερθουν τα πραγματα οπως επρεπε να ερθουν...
Ειμαστε μακρυα απο τα ρηχα νερα τωρα... Πηραμε το ρισκο... πρεπει απλα να πετυχουμε...
Γρηγορα τρεχουν οι μερες!
https://www.youtube.com/watch?v=yUTi4ngjhSg
Δυναμις!!!
Iππο!
Καποτε ερχεται ο καιρος ... που ολα μοιαζουν λιγα...
Καποτε φτανεις σε ενα επιπεδο που τιποτα γηινο δεν επαρκει...
Ισως αυτο φανταζει καπως....
Μα μπορει να το αντιληφθει μονο καποιος σημαδεμενος, καποιος κουρασμενος, καποιος ταπεινωμενος...
Και ειναι δωρο που κατακτιεται δυσκολα, μεσα απο κακοτραχαλα μονοπατια και δρομους ανηφορικους...
Οταν ολοι απομακρυνονται, οταν ολοι σε προδιδουν βρισκεις το Θεο.
Οταν τελιωσει ο θυμος, μενει η αγαπη....
Τοτε ακομα και την κοιλαδα του θανατου κι αν διαβεις, πισω σου θα ανθισουν λουλουδια...
Τοτε βλεπεις το δρομο σου.. το δρομο για την δικη σου πατριδα.. τους δικους σου ανθρωπους.
Και φυσικα καταλαβαινεις γιατι βρεθηκες στο λαθος σημειο με τους λαθος ανθρωπους τοσες φορες...
Σε χρειαζοντουσαν κι αυτοι οσο τους χρειαζοσουν κι εσυ για να ερθουν τα πραγματα οπως επρεπε να ερθουν...
Ειμαστε μακρυα απο τα ρηχα νερα τωρα... Πηραμε το ρισκο... πρεπει απλα να πετυχουμε...
Γρηγορα τρεχουν οι μερες!
ΑΓΓΙΖΕΙ...
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ...
ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ...
Δημοσίευση σχολίου