ο ψεύτης είδωλο είν' εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,
η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δε θάβρει.
Αλάργα. Μόρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.
Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους
κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.
Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,
και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι.
λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί καιψωριασμένοι οι σκύλοι
κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!»
Κ. Παλαμάς (1908)
Σχεδόν σε όλες τις εποχές και σε όλα τα στάδια της κουλτούρας προσπάθησαν κάποια στιγμή, με βαθιά δυσαρέσκεια, να απελευθερωθούν από τους Έλληνες – επειδή κάθε προσωπική, φαινομενικά πρωτότυπη και άξια θαυμασμού δημιουργία συγκρινόμενη με το ελληνικό πρότυπο έχανε χρώμα και ζωή και κατάληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Κι έτσι, κάθε τόσο ξεσπάει μια βαθιά οργή εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να ονομάσει «βάρβαρο» ό,τι δεν ήταν δικό του γέννημα-θρέμμα. Ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτιούνταν, που μολονότι διαθέτουν εφήμερη μόνο ιστορική λάμψη, κωμικά περιορισμένους θεσμούς, αμφίβολη ηθική και χαρακτηρίζονται από απεχθή ελαττώματα, αξιώνουν εκείνη την αξιοπρέπεια και την εξέχουσα θέση που διακρίνει τη μεγαλοφυΐα από τις μάζες;
Κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες, εκτός κι αν εκτιμούν πάνω από όλα την αλήθεια και τολμούν να την αναγνωρίσουν ακέραιη: οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους σαν ηνίοχοι, τα χαλινάρια της δικής μας και κάθε άλλης κουλτούρας, και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των άλλων πολιτισμών είναι κατώτερης ποιότητας και αίγλης από τους ηνίοχους τους που το’ χουν παιχνιδάκι να γκρεμίσουν αυτό το σύνολο σε μια άβυσσο, πάνω από την οποία εκείνοι εύκολα πηδούν μ’ ένα αχίλλειο άλμα.
Νίτσε – Η γέννηση της τραγωδίας
8 σχόλια:
Ένας νεαρός βασιλιάς ασκούσε την εξουσία του με τη μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα. Κρατούσε τη δικαιοσύνη στα χέρια του, διάτασσε τις συλλήψεις και επαγρυπνούσε για την ταχεία και ανελέητη εκτέλεση των ποινών.
Ωστόσο η κατάσταση δε βελτιώνονταν. Ο βασιλιάς αισθανόταν πως η εξουσία του δυσκολευόταν να εδραιωθεί.
Μια μέρα κάλεσε τον πρωθυπουργό του και του είπε:
– Εκτέλεσα πολλούς ανθρώπους. κι όμως κανείς δε με φοβάται. Πώς το εξηγείς;
– Είναι θέμα επιστήμης της πολιτικής, απάντησε ο πρωθυπουργός. Πρέπει να μάθεις το μυστικό της εξουσίας. Όλοι αυτοί που εκτέλεσες ήταν εγκληματίες, ένοχοι. Κατά συνέπεια οι άλλοι δεν έχουν κανένα λόγο να σε φοβούνται. Αν θέλεις να σε φοβούνται αληθινά, πρέπει να εκτελέσεις και αθώους.
Ο βασιλιάς κούνησε το κεφάλι του. Είχε καταλάβει.
Δύο μέρες αργότερα διέταξε την εκτέλεση του πρωθυπουργού του.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ
Καλό βράδυ αδερφέ μου
Ν. Λυγερός: "Ελλάδα, πατρίδα μου."
Μια χούφτα φωτός
άλλαξε την πέτρα
σε ιερό μάρμαρο
κι ο ουρανός σου
έγινε θάλασσά μας
έτσι ακόμα και στη νύχτα
βλέπω τα ίχνη σου
κι αν η ιστορία μας
σκοτεινιάσει με την κατοχή
τότε ανάβεις τους φάρους
για να μου δείξεις
το μονοπάτι του χρόνου
δίχως να πέσουμε
στις παγίδες της κοινωνίας.
Καλημέρα!!!
Κατερίνα
Τι φταίει και φτάσαμε μέχρι εδώ; Οι σάπιοι πολιτικοί ή οι δημοσιογράφοι πιόνια;
Εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε με τίμημα την ίδια μας την ζωή και την αξιοπρέπεια μας, Παπαδήμιους, τρόικες, πολιτικούς αρχηγούς, τσουτσέκια μασώνους και δοσίλογους.
Και όμως εμείς τους φέραμε στην εξουσία, εμείς τους χειροκροτήσαμε.
Όλα αυτά και άλλα τόσα όσα νιώθουμε, σκεφτόμαστε, διεκδικούμε, ονειρευόμαστε, συνοψίζονται σε μια μόνο φράση του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού… «Λαέ ευκολόπιστε και πάντα προδομένε», τα λέει όλα.
Για την αντιγραφή
zkcome
BornGR!
ΓΙΝΕΣΘΕ ΦΡΟΝΙΜΟΙ ΩΣ ΟΙ ΟΦΕΙΣ..ΚΑΙ ΑΚΕΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΣ...
ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ...
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ...
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΠΡΑΔΕΡΑΚΙ ΜΟΥ!
Κατερίνα
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΜΕΤΕΦΕΡΕΣ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ,Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ...
zkcome!
ΤΟ ΣΑΠΙΟ...ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΛΙΠΑΣΜΑ...ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...ΑΣ ΡΙΞΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΟΥΤΖΙ ΜΟΥ,ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!
πετρος
Αν θα γενικευα θα ελεγα οτι το κακο ειναι για να εξυπηρετει το καλο. Νο αγωνας? Μο μεταλιο. Αλλα το κακο θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει και σαν θεραπεια η εκπαιδευση αν μια ψυχη ειναι εληπεις σε κατι ο αγωνας θα την αφυπνιση η θα την κανει να κινηθει προς την αρετη. Προφανως αυτες οι δισχεριες και οι τερατωδης αποφασεις πολιτικων να ειναι μαθηματα η ακομα περισσοτερο και αλλα πραγματα που να μην τα βλεπουμε.
Δεν μπορω να καταλαβω οι πολιτικοι δεν φοβουνται?γιατι συνεχιζουν? Εχω απολυθει επειδη εκλησαν οι δουλειες=απενταρος, ειχα κανει ενα χειρουργιο στα ματια που θα μπορουσα να τυφλωθω πολυ ευκολα, εχω κυνδινεψει να παιθανω απο τροχαια, ενω σωθει 2 φορες απο βεβαιο πνιγμο σε θαλασσα, εχω χαθει σε δασος, πολυ παλιοτερα ειχα καποιες πολυ ασχημες παρεες, περπατω σε επικυνδυνα στενα στην Αθηνα για να κοβω δρομο το βραδυ, και γενικα διαφορα αλλα.Ομολογω οτι δεν φοβηθηκα-μαι απο το 1 ως το 100 θα 5. Καμια φορα σκεφτομαι και προσπαθω να το βιωσω-νιωσω-φανταστω πως ειμαι πολιτικος και καταστρεφω ενα κρατος οπως οι δικοι μας πολιτικοι δεν μπορω χεζομαι πανω μου φοβαμαι στην σκεψη μοναχα, δεν φοβαμαι κατι συγκεκρημενο συγκεκρημενο απλα το φοβαμαι. Πως δεν φοβουνται? ΧΧμμμ τοσο ατρομητοι ειναι πολιτικοι μας? η τοσο υπνωτισμενοι? Σιγουρα καπιοι φοβουνται και παρεντουνται αλλα αυτοι που συνεχιζουν? Τι τους κανει και συνεχιζουν? Μηπως τους υποκινει καποιος μεγαλητερος φοβος? και αν ναι τι ειναι?
ΠΕΤΡΟΣ!
Τι τους κανει και συνεχιζουν? Μηπως τους υποκινει καποιος μεγαλητερος φοβος? και αν ναι τι ειναι?
ΕΞΥΠΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ...
ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ-ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ...ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ...ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ...
ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ...ΚΑΙ ΑΠΛΩΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΠΕΤΡΟ,ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ...ΑΧΡΙ ΚΑΙΡΟΥ...
Δημοσίευση σχολίου