Για την κυκλωτική κίνηση των Περσών επιλέχθηκαν οι 10.000 επίλεκτοι φρουροί του βασιλιά, γνωστοί και ως "Αθάνατοι", με αρχηγό τους τον Υδάρνη. Οι Πέρσες ακολούθησαν τον Εφιάλτη με τη δύση του ηλίου. Όλο το βράδυ ακολούθησαν το μονοπάτι που τους οδηγούσε ο Έλληνας προδότης. Το όνομα αυτού του στενού περάσματος ήταν Ανοπαία Ατραπός και, επειδή και οι ελληνικές δυνάμεις του βασιλιά Λεωνίδα γνώριζαν την ύπαρξη του, είχαν θέσει ως φρουρούς του περάσματος 1.000 Φωκείς.
Οι Πέρσες απώθησαν τους Φωκείς και κύκλωσαν τους Έλληνες. Ο Εφιάλτης είχε εκπληρώσει το ρόλο του. Για τη πράξη του αυτή ο Πέρσης αυτοκράτορας του έδωσε μια μεγάλη χρηματική ανταμοιβή. Η Δελφική Αμφικτυονία, όταν οι Πέρσες νικήθηκαν και έφυγαν από την Ελλάδα, τον επικήρυξε έναντι χρηματικής αμοιβής και γι' αυτό ο Εφιάλτης είχε καταφύγει στη Θεσσαλία. Όταν έπειτα από χρόνια γύρισε στην πατρίδα του στην Αντίκυρα Φθιώτιδας δολοφονήθηκε. Ο άντρας που τον σκότωσε ήταν ένας Τραχίνιος, ο Αθηνάδης, ο οποίος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, τον αναγνώρισε και τον σκότωσε.
Ένας εξαίρετος άνθρωπος, αγωνιστής και ντόμπρος ήταν ο οικοδόμος που έβαλε τα στήθη του μπροστά στους δοσίλογους κουκουλοφόρους, με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του στο πεδίο της μάχης, στο πεδίο της τιμής. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άτιμοι δολοφόνοι συνεργάτες του καθεστώτος θα μείνουν ατιμώρητοι… Άλλωστε όταν επιτίθεσαι με βόμβες και μάρμαρα σε άοπλους αγωνιστές δεν πρέπει να περιμένεις ελαφρυντικά, έτσι;
ΑΔΕΡΦΕ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!
ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ...
ΘΑ ΦΟΡΕΘΕΙ ΠΟΛΥ....
9 σχόλια:
Ο ΜΕΝ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΥΠΑΓΕΙ ΚΑΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ. ΟΥΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ, ΚΑΛΟΝ ΗΤΟ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΕΚΕΙΝΟΝ ΑΝ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΓΕΝΝΗΘΗ.
Ρώτησα το Θεό και αυτός μου είπε…
Ο Θεός πήρε το χέρι μου στο δικό του, μείναμε για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησα…
- «Σαν γονιός, ποια είναι τα μαθήματα ζωής που θα θέλατε να μάθουν τα παιδιά σας;»
Ο Θεός απάντησε χαμογελώντας:
-«Να μάθουν ότι δεν μπορούν να αναγκάσουν τους άλλους να τους αγαπήσουν. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να γίνουν άξιοι να αγαπηθούν.
-Να μάθουν ότι δεν μετράνε περισσότερο τα πράγματα που έχουμε στη ζωή… μας,
αλλά οι άνθρωποι που έχουμε στη ζωή μας.
- Να μάθουν ότι δεν ωφελεί να συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με τους άλλους.
- Να μάθουν ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά
αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα.
Να μάθουν ότι μέσα σε ελάχιστες στιγμές μπορείς ν’ ανοίξεις στον άλλο πληγές που μετά παίρνει χρόνια πολλά να τις γιατρέψεις.
-Να μάθουν τη συγχώρεση συγχωρώντας.
- Να μάθουν πως υπάρχουν άνθρωποι που τους αγαπούν πραγματικά, που όμως δεν ξέρουν πώς να δείξουν ή να εκφράσουν τα αισθήματά τους.
- Να μάθουν ότι τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν τα πάντα …ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ!!!!
- Να μάθουν ότι δύο άνθρωποι μπορεί να κοιτούν το ίδιο πράγμα και να βλέπουν δύο διαφορετικά πράγματα.
- Να μάθουν ότι δεν φτάνει πάντα να σε συγχωρούν οι άλλοι! Πρέπει να μπορείς να συγχωρήσεις κι ο ίδιος τον εαυτό σου.
Τέλος, να μάθουν ότι για τα παιδιά μου εγώ θα είμαι πάντα εδώ…
...θα περάσει Αδερφέ μου.....Yio!
Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο «ι» αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Pablo Neruda
peter
Οταν σκεφτομαστε το μυαλο μας τρεχει σε πολλες εκδοχες και σκεψεις.(1)Θα πρεπει να χαιρομαστε που πεθανε μονο,θα μπορουσε να ητανε χειροτερα.
(2)Oταν καποιος πεθαινει [συνηθως αδικα για εμας] το ποιο πιθανο ειναι να περναει πολυ πιο καλα απο οτι περναμε εμεις,και πως ισως ειναι καλητερα για αυτον. (3)Η τιμωρια για τον θανατο του θα υπαρξη και εδω και στον αλλον κοσμο αν δεν μετανιωσουν,και δεν θα μετανιωσουν αυτο δειχνουν.
Κατι ωραιο σχετικα για τον θανατο.
-> «-Γέροντα, γιατί ο Θεός επιτρέπει να πεθαίνουν τόσο νέοι άνθρωποι;
-Ο Θεός τον κάθε άνθρωπο τον παίρνει στην καλύτερη στιγμή της ζωής του, με έναν ειδικό τρόπο για να σώση την ψυχή του. Εάν δει ότι κάποιος θα γίνη καλύτερος, τον αφήνει να ζήση. Εάν δει όμως ότι θα γίνη χειρότερος, τον παίρνει για να σώση. Μερικούς πάλι, που έχουν αμαρτωλή ζωή, αλλά έχουν τη διάθεση να κάνουν το καλό, τους παίρνει κοντά Του, πριν προλάβουν να το κάνουν, επειδή ξέρει ότι θα έκαναν το καλό μόλις τους δινόταν η ευκαιρία. Είναι δηλαδή σαν να τους λέει: "Μην κουράζεσθε· αρκεί η καλή διάθεση που έχετε". Αλλον, επειδή είναι πολύ καλός, τον διαλέγει και τον παίρνει κοντά Του, γιατί ο παράδεισος χρειάζεται μπουμπούκια. Φυσικά, οι γονείς και οι συγγενείς είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβουν αυτό. Βλέπεις, πεθαίνει ένα παιδάκι, το παίρνει αγγελούδι ο Χριστός και κλαίνε και οδύρονται οι γονείς, ενώ έπρεπε να χαίρονται. Γιατί πού ξέρουν τι θα γινόταν, αν μεγάλωνε; Θα μπορούσε άραγε να σωθή; [...]
»Αλλά και τους γονείς βοηθάει ο θάνατος των παιδιών. Πρέπει να ξέρουν ότι από εκείνη τη στιγμή έχουν έναν πρεσβευτή στον Παράδεισο. Οταν πεθάνουν, θα 'ρθουν τα παιδιά τους με τα εξαπτέρυγα στην πόρτα του Παραδείσου να υποδεχθούν την ψυχή τους. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό! Στα παιδάκια πάλι που ταλαιπωρήθηκαν εδώ από αρρώστιες ή από κάποια αναπηρία ο Χριστός θα πει: "Ελάτε στον Παράδεισο και διαλέξτε το καλύτερο μέρος". Και τότε εκείνα θα Του πουν: "Ωραία είναι εδώ, Χριστέ μας, αλλά θέλουμε και τη μανούλα μας κοντά μας". Και ο Χριστός θα τα ακούση και θα σώση με κάποιον τρόπο και την μητέρα».
peter
(1)που πεθανε μονο ενας
zkcome
Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς.
ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ,ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ....ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΟΥΤΖΙ ΜΟΥ!
Μαζεύτηκαν οι μαθητές και ο Χριστός για το Μυστικό Δείπνο και παραγγέλνουν σουβλάκια.
Λέει ο Πέτρος:
- Εγώ θέλω δύο απ’ όλα!
- Δύο απ’ όλα, λέει ο Ιωάννης.
- Τρεις απ’ όλα, λέει ο Ιάκωβος.
- Εγώ θέλω ένα χωρίς κρεμμύδι, λέει ο Ιούδας.
Και γυρνάει ο Χριστός και του λέει:
- Γιατί; Θα φιλήσεις κανέναν;
BornGR
Σε μια φτωχογειτονιά, γεμάτη σκόνη, λακκούβες και τίμιο εργατικό ιδρώτα, ζούσαν δύο αδερφάκια 8 και 10 ετών. Τα δύο παιδιά ήταν ζιζάνια, χαβαλετζήδες και αλητάκια. Οπότε, για κάθε ζημιά που γινόταν εκεί πέρα, όλοι υπέθεταν ότι οι δύο μικροί είχαν βάλει το χεράκι τους αμέσως ή εμμέσως πλην σαφώς. Οι γονείς τους είχαν κουραστεί και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τα επαναφέρουν σε τάξη.
Κάποτε άκουσαν για έναν παπά, άξιο και έμπειρο ο οποίος είχε εργαστεί σκληρά επί συναπτά έτη με προβληματικά παιδιά. Η μητέρα πρότεινε στον πατέρα να παρακαλέσουν τον παπά να μιλήσει και να νουθετήσει με την σοφία του τα παιδιά και ο πατέρας φυσικά δέχθηκε με ενθουσιασμό την πρότασή της.
Έτσι η μητέρα μεταβίβασε το αίτημα της στον παπά, ο οποίος δέχτηκε και ζήτησε να δει πρώτα τον μικρότερο αδερφό, αλλά μόνο του. Και έτσι ο μικρός απεστάλη ευθέως στο παπά. Ο παπάς τον έβαλε να κάτσει σε ένα πελώριο, εντυπωσιακό τραπέζι και ο ίδιος έκατσε απέναντί του. Για πέντε ολόκληρα λεπτά, απλώς κάθονταν και κοιτούσαν ο ένας τον άλλο.
Κάποια στιγμή ο παπάς τέντωσε τον δείκτη του προς τον μικρό και ρώτησε:
«Που είναι ο θεός;»
Ο μικρός κοίταξε κάτω από το τραπέζι, γύρω στο δωμάτιο, τις γωνίες, αλλά δεν είπε τίποτα. Και πάλι ο παπάς έδειξε τον μικρό και ρώτησε δυνατότερα:
«Που είναι ο θεός;»
Ξανά ο μικρός κοίταξε γύρω, αλλά δεν είπε τίποτα. Για τρίτη φορά, ο παπάς, αφού έκανε το γύρω του τραπεζιού και σχεδόν ακούμπησε με τον δείκτη του την μύτη του πιτσιρικά, με πολύ δυνατή και αυστηρή φωνή ξαναρώτησε:
«Που είναι ο θεός;»
Το παιδάκι πανικόβλητο έτρεξε όλο τον δρόμο μέχρι το σπίτι, βρήκε τον μεγαλύτερο αδερφό του και του λέει:
- Καλά ε, τώρα τη βάψαμε για τα καλά.
- Τι εννοείς ρε; απαντάει ο μεγαλύτερος αδερφός.
- Ο θεός χάθηκε και νομίζουν ότι τον απαγάγαμε εμείς.
ΧΑΧΑ!!!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΜΠΡΑΔΕΡ ΜΟΥ!
Trinity
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι, αργοπεθαίνει!
Ξαφνικά, μυρίζει το άρωμα του αγαπημένου του μπισκότου σοκολάτας.
Έρχεται από την κουζίνα.
Μαζεύει τις τελευταίες του δυνάμεις.
Ανασηκώνεται από το κρεβάτι.
Ακουμπώντας στον τοίχο, σιγά-σιγά, βγαίνει από το δωμάτιο.
Με μεγάλη προσπάθεια κατεβαίνει τις σκάλες κρατώντας τα κάγκελα με τα δύο του χέρια.
Λαχανιασμένος μπαίνει στην κουζίνα.
Εκεί, στο τραπέζι, απλωμένες εφημερίδες και επάνω τους ταψιά γεμάτα με μπισκότα σοκολάτας!
Ήταν στον παράδεισο;
Ή ήταν μια τελευταία πράξη αγάπης της αφοσιωμένης συζύγου, για να φύγει ευτυχισμένος;
Με μια τελευταία προσπάθεια πλησιάζει το τραπέζι.
Με το γερασμένο χέρι του πιάνει ένα μπισκότο που ήταν άκρη-άκρη.
Ξαφνικά μια σπάτουλα τον χτυπά στο χέρι και ακούει τη σύζυγό να του λέει:
- Άστα αυτά! Είναι για την κηδεία...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΤΡΙΝΙΤΑΚΙ ΜΟΥ!
peter
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ...
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΖΩΗ...ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΣΑΝ ΘΑΝΑΤΟ...
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΗ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ...Η ΜΗΠΩΣ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ...ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ....
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ,ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ...
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ,ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ...
ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΡΗΣΗ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΠΕΤΕΡ!
Δημοσίευση σχολίου