Ο Ντόναλντ Τράμπ, φαίνεται να μην συγχωρεί όλους όσους ενεπλάκησαν στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας και τα έβαλαν με μια υπερδύναμη που θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να τους κονιορτοποιήσει!
«Όσο λυπηρό κι αν είναι για μένα να πω, ο Zελένσκι έχει τώρα αποδοχή από τους Ουκρανούς μόνο ένα 4%! Πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές» σημείωσε ο Tράμπ
Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Όλα πήγαν μάλλον όπως τα περιμέναμε. Μετά την συνδιάσκεψη του Μονάχου και χτές την συνδιάσκεψη του Ριάντ, ένα μόνο συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί: Ότι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ όχι μόνο έχει την δυναμική – όντας απόλυτος άρχων μιας υπερδύναμης με τεράστια επιρροή – αλλά και την αυστηρότητα να ελέγχει όσους κραδαίνουν…αδίκως σπάθες εναντίον γιγάντων, ωσάν ποντίκια που βρυχώνται και μπλέκουν σε καταστάσεις μη αναστρέψιμες.
Η κατάσταση στην οποία βρέθηκε μπροστά ο Ντόναλντ Τράμπ, είναι πραγματικά τραγική. Μια χώρα που μέχρι και πριν τρία χρόνια, βρισκόταν μάλλον σε κατάσταση ακμής ή τουλάχιστον σε μια κατάσταση η οποία με τους σωστούς χειρισμούς, θα μπορούσε να ανακάμψει έτι περαιτέρω, σήμερα απλά είναι ένας σωρός ερειπίων και με σοβαρότατο κίνδυνο να διαμελιστεί σε …πολλά κομμάτια.
Και ασφαλώς μια Ευρώπη στα ίδια περίπου επίπεδα, αποστειρωμένη από πλούτο, σχεδόν χρεωκοπημένη, χωρις φτηνή ενέργεια, αποβιομηχανοποιημένη και με λαούς κάτι παραπάνω από οργισμένους και με ηγέτες – νάνους που δεν αποδέχονται το γεγονός ότι ηττήθηκαν κατά κράτος και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι…ούτε πρόκειται να το αποδεχτούν!
Κι όλα αυτά γιατί; Διότι η Ουκρανία άκουσε τους Νεοταξίτες, δηλαδή τη “φωνή του Σατανά”, να ψυθιρίζει στο αυτί του μωρού ηγέτη της, την ώρα που πήγαν να πέσουν οι υπογραφές για την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη, λίγες μόνο μέρες μετά την Ειδική Ρωσική Στρατιωτική Επιχείρηση η οποία σε χρόνο dt έφτασε στα πρόθυρα του Κιέβου, στο να μην υπογράψει τίποτε, να μη δεχθεί τίποτε γιατί η Ρωσία είναι…αδύναμη και σε λίγο καιρό θα κατέρρεε, με την εγγύηση της συνολικής Δύσης!
Και όπου “Σατανάς”, βάλτε δίπλα τον τέως πρωθυπουργό της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον, έναν κλασσικό πραγματικά ηλίθιο και απατεώνα, που για να αναδειχθεί ως δημοσιογράφος στους Times του Λονδίνου, παραποιούσε ειδήσεις και διέδιδε fake news μέσω της ιστορικής αυτής εφημερίδας-καμάρι των Αγγλοσαξώνων. Ένας “ελιτιστής”, άτιμος, τεμπέλης, σεξιστής, προαγωγός του ΛΟΑΤΚΙσμού, μέθυσος (ειρωνία! όταν ήταν δήμαρχος του Λονδίνου…κατήργησε το αλκοόλ στα ΜΜΜεταφοράς!) και που πολλοί από τον περίγυρο του θα ήθελαν να τον σπάσουν στο ξύλο μια μέρα.
Η Ουκρανία, όντας μια χώρα στην οποία βσίλευε η ολιγαρχία και επομένως η διαφθορά ήταν το…κύριο ποσοστό του ΑΕΠ της, είχε την σοβαρότατη ατυχία να πέσει στα χέρια της BlackRock και του Τζώρτζ Σόρος, οι οποίοι με τη σειρά τους εκπαραθύρωσαν τον ενοχλητικό και φιλορώσο – ασφαλώς – Πρόεδρο Γιαννούκοβιτς μέσω μιας σχεδιασμένης “επανάστασης” πληρωμένης από τον Σόρος (ο οποίος επένδυε στα κέρδη της BlackRock), κατόπιν φύτεψαν δυό μαριονέτες, τον Πιότρ Ποσοσένκο και τον – κωμικό “ηθοποιό” και ανύπαρκτο ως πολιτικό Βλαδίμηρο Ζελένσκι και…καθάρισαν.
Αυτά τα δύο οπορτουνιστικά κνώδαλα, ο Ποροσένκο και ο Ζελένσκι, πίστεψαν πως θα μπορούσαν να τα βάλουν – καθοδηγούμενα ασφαλώς από την διεφθαρμένη νεοταξική Δύση – με την δεύτερη σε μέγεθος υπερδύναμη στον κόσμο και την πρώτη και μεγαλύτερη πυρηνική υπερδύναμη που λέγεται Ρωσία, ότι θα την…οδηγούσαν σε δεύτερο “βιετνάμ” (το πρώτο για τη Ρωσία ήταν το Αφγανιστάν) και εν συνεχεία να οδηγηθεί σε πτώση ο μεγαλύτερος εχθρός του Νεοταξισμού, ο “ανίκητος” Βλαδίμηρος Πούτιν.
Πίστεψαν στη φωνή του “Σατανά”. Πίστεψαν στα…μεγαλεία και τη χλιδή που αυτός τους έταζε μέσω των Νεοταξιτών, εφ’ όσον ισοπέδωναν την ρωσική υπερδύναμη, λειτουργώντας ως όργανα πλήρως καθοδηγούμενα των Διεθνιστών. Το τυράκι στη φάκα για τα δυό πολιτικά ποντίκια ήταν…πάρα πολύ νόστιμο και μυρωδάτο.
Το αποτέλεσμα όμως της αποκοτιάς τους το βλέπουμε σήμερα. Ο μεν Ποροσένκο με τις παλινωδίες του έχασε εν ρυπή οφθαλμού, λίγους μόνο μήνες μετά την αναδειξη του στην Προεδρία το πλέον στρατηγικό κομμάτι της χώρας του, δηλαδή τη Κριμαία και ο απίθανος αυτός σβίγκος της “δραματικής τέχνης” Ζελένσκι, φαίνεται να χάνει οριστικά – μετά από μια μεγάλη κυριολεκτικά σφαγή του λαού του από τα οργανωμένα και σκληροτράχηλα ρωσικά τάγματα, το 30% των εδαφών της Ουκρανίας που μπορεί να γίνει και 40% αν ευοδώσουν και οι διαπραγματεύσεις για την ενσωμάτωση και της Οδησσού στη Ρωσία. Μ’ άλλα λόγια δηλαδή, τα πιο εύφορα και τα πλέον στρατηγικά της εδάφη, που ταυτόχρονα κρύβουν και στα σπλάχνα τους και τον αμύθητο ορυκτό της πλούτο.
Ο Τράμπ, ποτέ δεν θα ανοίξει το στόμα του να πει κουβέντα χωρίς αυτή να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Και ποτέ επίσης, δεν λέει λόγια του αέρα ή ακόμη καλύτερα, δεν λέει ποτέ κάτι αν δεν έχει πρόθεση να το κάνει πράξη.
Και η χτεσινή του κουβέντα “περί σύντομης διενέργειας εκλογών στην Ουκρανία” και περί “λύπης” για το κατάντημα του Ζελένσκι που έχασε την ευκαιρία να κάνει ειρήνη τότε που έπρεπε ακούγοντας ηλίθιους, απατεώνες, συμφεροντολόγους και διεφθαρμένους, έχουν τεράστια σημασία.
Ο Τράμπ, κάθε μέρα που περνάει, δείχνει όλο και περισσότερο το πόσο σοβαρός είναι. Δεν μιλάει σε κατώτερου πολιτικού αναστήματος ηγέτες από αυτόν, δεν διαπραγματεύεται με δειλούς, υποταγμένους σε συμφέροντα και μαριονέτες – όπως…κακή ώρα σαν τον Μακρόν, τον Μητσοτάκη, την Ούρσουλα, τον Σόλτς, τη Κάλας, την Φρεντέρικσεν και τα…άλλα παιδιά του Σβάμπ και ασφαλώς…δεν παίζει στα ζάρια την ίδια του τη χώρα.
Μιλάει μόνο με καθαρούς ηγέτες, που αποπνέουν σεβασμό στους πολίτες τους αλλά και στον έξω χώρο και που βάζουν πάνω απ’ όλα το συμφέρον των χωρών τους και με αυτούς και μόνο διαλέγεται
Γιατί;
Μα διότι μόνο έτσι μπορεί να ξαναχτίσει πάνω σε γερές βάσεις μια Νέα Παγκόσμια Τάξη, η οποία θα διασφαλίζει και το μέλλον της δικής του χώρας. Αν κάποιος ή κάποιοι από τους συνομιλητές του δεν είναι αυτεξούσιος και κρέμεται από αλλότρια συμφέροντα, ασφαλώς και δεν παρέχουν καμμιά ασφάλεια και ανά πάσα στιγμή οι όποιες συμφωνίες κλείσουν προσωρινά, μπορεί αύριο απλά να…σχιστούν και να πεταχτούν στα σκουπίδια.
Τόσο απλά και τόσο καθαρά.
Τα λόγια του Τράμπ επίσης, δείχνουν και κάτι άλλο. Ότι ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ στη διπλωματία. Σχεδόν την απεχθάνεται, για τον ένα και μοναδικό λόγο ότι είναι “δήλως απάτης”! Είναι δυνατόν κανείς να σταθεί ακέραια μπροστά στην “απάτη”; Ασφαλώς όχι! Και αυτό ακριβώς διδάσκουν οι Πολιτικές Επιστήμες. Το πώς μπορεί κάποιος να τουμπάρει με ψευδείς υποσχέσεις τον άλλον, να τον φέρει στα μέτρα του και στο τέλος να του τη…φέρει στον “πρωκτό”.
Ο Τράμπ εάν πεί πως “λυπάται”, τα πράγματα είναι τραγικά για τον συνομιλητή του. Κι αυτό ακριβώς ειπώθηκε χτές, μετά το πέρας της συνδιάσκεψης στο Ριάντ, στην οποία φυσικά τον πρώτο λόγο τον είχε ο νικητής του πολέμου, δηλαδή ο Πούτιν και η Ρωσία. Που μπορεί να μην τα πήρε όλα (ακόμα), αλλά σύντομα θα το κάνει διότι…ο πόλεμος συνεχίζεται και – δυστυχώς για τη Δύση – ο Πούτιν θα πάρει όλα όσα θέλει – τουλάχιστον στο εδαφικό κομμάτι.
Το χρονοδιάγραμμα μέχρι την…κατάπαυση του πυρός, η οποία υπολογίζεται πως θα είναι περίπου στα μέσα Απριλίου ή λίγο μετά το Πάσχα, ευνοεί τα μάλα τους Ρώσους που με…όλη τους την άνεση κι αφού η κατάσταση στο μέτωπο είναι κυριολεκτικά τραγική για τον ουκρανικό στρατό – ο οποίος πολεμάει χωρίς …πυρομαχικά και χωρίς εφεδρείες – θα πάρει άνετα ακόμη και το 40% των εδαφών, που σημαίνει…σχεδόν τη μισή Ουκρανία κι εδώ που τα λέμε δικαίως, διότι αυτό το 40%, πολύ απλά είναι…ρωσόφωνο και εθνικά αλλά και γλωσσικά!
Η Οδησσός είναι καθαρά ρωσική πόλη. Ανέκαθεν ήταν και μάλιστα υπήρξε και η πόλη, όπου η τσαρίνα Αικατερίνη η Β’, την επισκεπτόταν συχνότατα, μιας και ήταν ο κύριος λιμένας στην Μάυρη Θάλασσα και η βάση του ρωσικού στόλου. Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων!
Και επειδή η Ρωσία για τον Τράμπ, θεωρείται ως “στρατηγικός εταίρος” για τις ΗΠΑ, δεν πρόκειται να ρισκάρει μια αποτυχία στις διαπραγματεύσεις στο να εμποδίσει τον Πούτιν να την πάρει. Ουσιαστικά, αυτό το χρονοδιάγραμμα είναι σχεδόν “προσφορά ειρήνης” του Τράμπ προς τον Πούτιν, για να έχει ο δεύτερος την άνεση να προχωρήσει σε όλα αυτά που απαιτούν τα συμφέροντα της έτερης υπερδύναμης.
Και μετά…σειρά έχει η Κίνα. Και θεωρεί ο Τράμπ ότι ο Πούτιν θα τον “διευκολύνει” κλείνοντας του το μάτι, παρά το γεγονός ότι η Κίνα αυτή τη στιγμή, θεωρείται ως ο έτερος πούς των ΒRICS.
Eν κατακλείδι και συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως μπήκαμε ήδη με τα…δύο πόδια σε μια περίοδο παγκόσμιων τεκτονικών αλλαγών, που οπωσδήποτε θα αλλάξουν τη γεωπολιτική μορφή του πλανήτη.
Δεν λέω πως θα φτάσουν και στα γεγονότα για την Πόλη, γιατί κινδυνεύω να …χαρακτηριστώ και πάλι …”ψεκασμένος” παρά το γεγονός ότι στο τέλος…δικαιώνομαι.
Όμως, να είστε βέβαιοι πως μετά την Ουκρανία, ανοίγουν άλλα μέτωπα. Η Ρωσία νίκησε προσώρας και παίρνει αυτό που θέλει από το βόρειο μέτωπο, αλλά…οι λογαριασμοί δεν έχουν κλείσει ακόμη.
Ο δεύτερος μεγάλος στόχος του Πούτιν, είναι ασφαλώς η κάθοδος στη Μεσόγειο και η προδοσία της Τουρκίας στη Συρία είναι ακόμη πολύ νωπή. Ο Τράμπ δεν έχει καθόλου άδικο που επικοινώνησε με τον Ερντογάν και θέλει τη στήριξη του στο καυτό ζήτημα της Συρίας. Σημειωτέον, η Συρία δεν μπήκε ακόμη στην ατζέντα του Τράμπ και του Πούτιν όμως μετά την Ουκρανία, αυτή θα είναι η ατζέντα και των δύο “πλανηταρχών”.
Το παιχνίδι που παίζεται στη Μέση Ανατολή, είναι πάρα πολύ μεγάλο και σκληρό και πιστεύω ακράδαντα ότι θα έχει οπωσδήποτε συνέπειες και για την Ελλάδα.
Το πολιτικό κλίμα προσώρας στη πατρίδα μας, είναι απολύτως ρευστό με έναν Μητσοτάκη να βαδίζει κυριολεκτικά στην κόψη του ξυραφιού. Αμφιβάλλω πολύ αν θα αντέξει μέχρι το Πάσχα ή ακόμη πιο πολύ, μέχρι τις παρυφές του καλοκαιριού. Η υπόθεση των Τεμπών με τις ολοένα και δυσμενείς για το κυβερνών κόμμα εξελίξεις, δεν θα τον πάνε πολύ μακρυά. Είναι απομονωμένος, τόσο από το περιβάλλον του κόμματος του, όσο και από τις ίδιες τις δύο υπερδυνάμεις. Πότε άλλοτε στην σύγχρονη Ιστορία μας, είχαμε ηγέτη που δεν τον ήθελε ούτε η Δύση αλλά ούτε και η Ανατολή;
Ποτέ!
Επομένως, ο Μητσοτάκης δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να αποτελέσει την…εξαίρεση. Είναι ανίκανος, διεφθαρμένος ως το μεδούλι, εξαρτημένος από τους θνησιγενείς “Νεοταξίτες” και έχει χάσει κάθε είδους σύμμαχο, έσωθεν και έξωθεν.
Οπότε, οι εξελίξεις και στην Ελλάδα θα είναι καταιγιστικές.
Και σημειώστε το αυτό: Η Ελλάδα παίζει πάρα πολύ στο δυτικό πατριωτικό παρασκήνιο (πίσω από τις κουίντες) και ο Μπάννον, δεν λέει λόγια του αέρα, όταν μιλάει για τον πιό επισφαλή σύμμαχο της Δύσης, εννοώντας την Τουρκία, στις νέες του δηλώσεις πριν λίγες μέρες. Αλλά αυτά θα έχουμε άπλετο χρόνο και να τα δούμε πιο προσεκτικά, αλλά και να τα αναλύσουμε.
Μείνετε συντονισμένοι.
Πύρινος Λόγιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου