ΟΙ ΛΕΚΙΑΣΜΕΝΟΙ...

 

Κοίτα, σ’ όλον τον κόσμο, οι δήθεν πάλι ηγέτες

αμολήσανε μισθωμένους επαγγελματίες ψεύτες.

Για του κόσμου όλα τα βάσανα

Φταίνε οι άριστοι, κι οι μορφωμένοι

της λευτεριάς μας οι τάφοι και τα σάβανα,

της εξουσίας οι λεκιασμένοι.

Παραμάσχαλα τη φτώχεια – κόντρα του ανέμου λόγια.

Στου διαόλου μπρος τα σόγια – οι κραυγές μας μοιρολόγια.

Στου διαόλου μπρος τα σόγια...

 

Στου διαόλου μπρος τα σόγια...

Στου διαόλου μπρος τα σόγια...

Στου διαόλου μπρος τα σόγια – οι κραυγές μας μοιρολόγια.

Απ’ τα ανώγεια τα λαμόγια μας στερήσανε την κρίση,

τον καλύτερο εαυτό μας τους χαρίσαμε προς χρήση.

Μας μοιράσανε ξανά σε νέα δυό στρατόπεδα.

Απ’ τη μια οι αλήτες, τα φτωχά κυπαρισσόπαιδα

που οι λεκιασμένοι - τιμή μας - μάς λένε αρνητές

κι από την άλλη οι σκυφτοί τους καλοθελητές.

Από τη μια το ένστικτο, από την άλλη η δήθεν γνώση,

Κοιτάχτε ρε, τους φλώρους που το παίζουνε καμπόσοι.

Αν είναι ο ιός να με σκοτώσει, από αυτούς θα με γλυτώσει.

Έτσι κι αλλοιώς η τύχη μου με ξέχασε, μ’ έχει προδώσει.

Γι’ αυτό αλλού τις προσταγές, δε με τρομάζει η σπάθα.

Από μικροί το ξέραμε πως θα πεθάνουμε στη ψάθα.

Μη μας χρεώνεις θεωρίες, στο ψέμα έχουμε ανοσία.

Όμως στην πράξη οι λεκιασμένοι, είναι η συνομωσία.