ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΟΔΗΓΟΥΣ ΚΟΡΑΚΙΑ...ΘΑ ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΨΟΦΙΜΙΑ...

Άλλη μια φορά που μ έσυρε η βιάση μου
κι η πίκρα από τ’ αμοίραστα μου πρόταξε τη χάση μου.

Έτσι έδωσα χαρά μεγάλη τριγύρω μου στους βλαπτικούς
και πίκρανα τ’ αδέλφια και τους για χρόνια ανθεκτικούς.

Όμως τα λάθη δεν είναι για να προσπερνιούνται,
είναι για να πεθαίνουν το ίδιο βιαστικά όπως γεννιούνται.

Όσοι το αρνιούνται, το λίγο της ζωής αποποιούνται,
τους τρώει ο σάρακας και ‘κείνοι το καυχιούνται.

Μακρυά από μένα, πέρασα μέρες κλεισμένες
σ’ εμμονές και με πλάνες ηθικοπλασμένες,

δίπλα σε λογικές απόλυτες και ζαβωμένες.
Σ’ αφηγήσεις μίζερες κι ανεμισμένες.

Ξεχνώντας το σκοπό μου, το αχολόι της λευτεριάς μου,
τη βουή της σκληριάς μου και της φουσκονεριάς μου.

Αρνήθηκα για λίγο το απόσταγμα της μαστοριάς μου
και θάμπωσα τη φήμη της πονηριάς μου.

Κι όλα αυτά, για τους απλόχωρους που πήρα σοβαρά,
‘κείνους που γλεντούσα δέκα - δέκα τη φορά.

Δοκίμασα κι εγώ από τα κατακάθια των καιρών.
Στα προτάγματα του φόβου δυστυχώς ήμουν παρών.

Μέχρι που απλά μια μέρα, θέλησα και με μάζεψα,
κέρασα φόβο τους αχρείαστους και σάλεψα

κι εκείνο τ’ όνειρο μου που σακάτεψα, κοίτα, το γιάτρεψα
κι ίσως μου βγει σε καλό που τότε, λάθεψα.

Λάθεψα, απ’ άλλη είμαι εποχή,
παζάρεψα το πόνο για μια ευχή.

Το πάλεψα, χωρίς ανακωχή,
τα μάζεψα κι άντε απ’ την αρχή.



ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΟΔΗΓΟΥΣ ΚΟΡΑΚΙΑ...ΘΑ ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΨΟΦΙΜΙΑ...

Η κυβέρνηση είναι απλώς ένας υπηρέτης -ένας προσωρινός υπηρέτης.

Δεν είναι στα καθήκοντά της να ορίζει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος και να αποφασίζει ποιος είναι πατριώτης και ποιος δεν είναι.

Η δουλειά της είναι να υπακούει σε εντολές, όχι να τις δίνει.
Μαρκ Τουαίην

ΚΟΡΑΚΙΑ...

ΨΟΦΙΜΙΑ...

ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΟ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ...

ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ...ΖΚΕ...

ΦΟΥΤΖΙ...